Er gaan stemmen op om vader & moederdag te vervangen door één ouderdag. Argument is dat één feestdag voor (het steeds toenemend aantal) eenoudergezinnen overzichtelijker zou zijn. Nu bestaan deze eenoudergezinnen voor het overgrote deel uit eenmoedergezinnen, dus, de paranoïde Batman-vaders onder ons kunnen met recht beweren dat het pleidooi voor één ouderdag de facto neerkomt op de castratie van vaderdag. Zo paranoia ben ik niet, toch heb ik niks met het idee van een ‘ouderdag’. Omdat ik niets met het woord ouders heb – en niet alleen omdat je allesbehalve jong voelt wanneer je met ouder wordt aangesproken. Ouders bestaan niet. Er zijn vaders en moeders. Met elk een eigen beleving. Zeker, met een gedeelde verantwoordelijkheid, gedeeld plezier en ga zo maar door. Maar laat ze vooral niet een anonieme ouderdag gaan delen.