scheiding

Waarom (veel) vaders geen alimentatie betalen

scheidingDe grote dagbladen nemen het persbericht zo maar over. Met enige variatie in de koppen boven het artikel. Samengevat luidt het nieuws: ‘Vaders weigeren kinderalimentatie te betalen.’ Zielige vrouwen en kinderen (“gezinnen”) kunnen financieel niet meer rondkomen. Waarom veel vaders niet betalen? Nou daar gaat ie dan. Zonder claim op volledigheid.

Vrouwenalimentatie
Kinderalimentatie is in feite vrouwenalimentatie. De “kinder”-alimentatieregels deugen niet. In principe niet, want de staat verhinderd gescheiden vaders systematisch om zelf voor hun kinderen te zorgen terwijl de vaders wel gedwongen worden hun exen te betalen voor kinderverzorging. Een geval van gedwongen winkelnering. Deze en andere vaders willen graag 50/50 voor hun kinderen zorgen. Maar moeders wil blijkt wet. Rechter en Raad (voor de Kinder-“bescherming”) zijn tegen vaderzorg, zolang moeder daar geen prijs op stelt.

Alimentatieberekening
Het zal vaders misschien verbazen dat er is geen wet is die de hoogte van alimentaties vastlegt. De bestaande regels over alimentatieberekening, de zogeheten TREMA-normen, zijn gemaakt door rechters. Rechters als wetgevers, dat is tegen het rechtstaatprincipe van de trias politica. Controle op de vraag of kinderalimentatie ook daadwerkelijk aan de kinderen besteed wordt, ontbreekt. Vreemd. De hoogte van de alimentatie wordt in de TREMA berekend alsof vader een alleenstaande niet-ouder is die geen kinderkamers, kinderkleren of gezinsauto nodig heeft. En als vader hertrouwt, wordt ook het inkomen van zijn werkende vrouw afgeroomd voor ex-alimentatie, vooral ook als de ex niet wenst te werken. Jammer genoeg heeft Nederland niet kunnen leren van de VS waar al eerder bleek dat tweederde van de vaders de rechterlijk vastgestelde alimentatie niet KAN betalen. Oud nieuws dus. Overigens betaal ik zelf wel netjes kinderalimentatie. Onder protest, bij deze.