Het is bijna zomer maar toch ligt er een arctische ijslaag over ons land. Al jaren, al decennia. De zon kan branden zo fel hij wil, het pakijs van de status quo blijft onbeweeglijk op de polder drukken. Af en toe kraakt er wat, soms lijkt het vaderland waarachtig even open te scheuren. Als de leider van een politieke partij op het hoogtepunt van zijn carrière meldt zijn baan eraan te geven zodat hij meer voor zijn drie kinderen kan gaan zorgen. Als een minister zich terugtrekt omdat hij een gezin wil stichten of als een bewindsman voorstelt het kraamverlof voor mannen met een paar dagen te verruimen. Lees meer