Al jaren gebruik ik de term ‘moedermaffia’ als naam voor dat geheime genootschap dat zich tot doel heeft gesteld vaders uit het terrein van opvoeding en zorg te weren. Ik heb die term niet zelf bedacht – helaas. Deze credit gaat – frappant genoeg – naar een moeder, de Australische schrijfster Adrienne Burgess die het begrip munt in haar fascinerende boek Fatherhood Reclaimed (Vermilion, 1997).
Het Vaderinstinct
Het boek is in datzelfde jaar in het Nederlands verschenen als het Het Vaderinstinct en uitgegeven bij Podium. Op basis van uitgebreid bronnenonderzoek, demonstreert Burgess hoe vaders sinds de Industriële Revolutie geleidelijk uit het terrein van de opvoeding zijn verdwenen of, zoals Burgess het stelt, verdreven. Tot halverwege de negentiende eeuw werkte ongeveer tachtig procent van de mannen nog in en om het huis; als boer of beoefenaar van ambachten als smid, kleermaker en bakker. Een cluster van uitvindingen op allerlei terreinen maakte grootschalige productie mogelijk: fabrieken en kantoren verschenen en thuis werd langzaam het domein van de vrouw.
Energie
Ik heb Burgess verschillende keren ontmoet en wat me vooral van haar bij blijft is haar tomeloze energie. Ze heeft een klein, gedrongen lijf dat in een hoog tempo praat, lacht, rent, nadenkt, gebaart en – dat ook gelukkig -kan luisteren. Ze heeft het tot haar levensdoel gemaakt om vaders meer bij zorg te betrekken – zie ook de website fathers direct waar zij als ‘policy adviser’ aan verbonden is.
Vaders minder belangrijk, kopt 