Nog maar één week en de Lego-tentoonstelling die laat zien dat je zoveel meer kunt met deze bouwsteentjes gaat sluiten. Wees er dus snel bij en spoed je deze herfstvakantie met gezin en al naar de Amsterdam Expo. Of het de moeite waard is? Ik ging met mijn kinderen alvast kijken.
Cultureel erfgoed
Hoewel ze bedacht zijn in Denemarken – en wel in 1916 door ene Ole Kirk Christiansen uit Billund – behoren de Legostenen tot het ouderlijk cultureel erfgoed. ‘Lego, wie is er niet groot mee geworden?’ kunnen we roepen, analoog aan Calvé pindakaas. Ik, vader, liet er complete steden mee verrijzen langs mijn al even iconische Märklin-spoorbaan en mijn kinderen kunnen urenlang doorbrengen op hun kamer zodra de vloer bezaaid ligt met de felgekleurde steentjes en poppetjes. Ze bouwen speedboten, ruimteschepen, huizen natuurlijk en allerlei andere gevaarten die oprispen in hun fantasie.
Passie
Ook de Amerikaan Nathan Sawaya (1971) raakte als kind verslingerd aan Lego – een variatie op het Deense woord ‘Leg godt’ dat speelgoed betekent. Als we de toegangspoortjes van de tentoonstelling passeren, vertelt Nathan vanaf een groot beeldscherm het verhaal over zijn passie. Haast verontschuldigend bekent hij dat hij na de middelbare school in New York rechten is gaan studeren om zich vervolgens als advocaat te vestigen. In 2004 hield hij de wetboeken voor gezien en besloot kunstenaar te worden. Zijn materiaal? Geen verf, brons of kalksteen, nee, Sawaya ging met Lego aan de slag.
Wereldformaat
En hoe! In tien jaar tijd is hij uitgegroeid tot een kunstenaar van wereldformaat. Met The Art of the Brick, zoals deze expositie heet, reist hij kriskras over de aarde. Oké, hij leunt comfortabel op beroemde werken van collega-kunstenaars – de tentoonstelling wemelt van de met Lego nagebootste schilderijen van Rembrandt, Da Vinci en – maar Sawaya creëert ook eigen werk met de stenen. We zien een gigantische dinosaurus voorbij komen, we kijken naar een video-installatie met een met Lego gebouwde zwemmer, we staren naar prachtige Warholachtige portretten… Rosa, veertien jaar inmiddels en naar eigen zeggen ‘eigenlijk niet meer geïnteresseerd in Lego’, zegt dat haar handen beginnen te jeuken om toch weer met de steentjes te gaan bouwen. IJsbrand, die naast voetballen niets liever doet dan met zijn vriendjes ‘Legoën’, zou het liefst Sawaya’s kunstwerken afbreken om zelf iets te creëren.
Minuscule onderdeeltjes
De organisatoren hebben geanticipeerd op deze behoefte: aan het slot van de tentoonstelling wandelen we een grote ruimte binnen met metersbrede bakken gevuld met Lego. Ik moet mijn plannen om weer huiswaarts te gaan uitstellen: de kinderen zijn nog anderhalf uur in de weer met het metselen van twee bouwsels die alleen kunnen worden afgerond wanneer vader bereid is in de bak te zoeken naar met het oog nauwelijks waarneembare, minuscule onderdeeltjes. Ik kwijt me geduldig van mijn taak en help hen uiteindelijk de bouwwerken een plek te geven in de eregalerij van zelfbouwsels die langs een wand is opgesteld. Tevreden wandelen de kinderen mee naar het station. Geïnspireerd door Sawaya, voelen ze zich ook zelf Lego-kunstenaar.
Voor openingstijden, entreeprijzen en alle verdere info, surf naar de site van Amsterdam Expo.
Is jouw koter niet of nauwelijks in bedwang te houden? Het 
Vergeet alle psychische prietpraat over de prenatale achtergronden van het verschijnsel huilbaby. Onderzoekers van het 