Sexleven ingestort? Gun je vrouw een nose-job!

Vergeet de boob-job. Harvard-professoren zijn er in geslaagd in de neus van vrouwen iets te versleutelen waardoor ingedutte dames veranderen in wellustige sexmonsters. Weliswaar is de truc vooralsnog alleen op muizen toegepast maar dat is een kwestie van tijd. Check dit filmpje: zien is geloven!

sexloosstelWeinig zin in sex
Menige jonge vader kent de kwaal. Een paar jaar terug bleek uit een onderzoek van het damesblad Flair dat ruim de helft van de vrouwen in het eerste jaar na een bevalling weinig zin had in sex. Emoties, fysieke ongemakken, slaaptekort – de oorzaken zijn even bekend als begrijpelijk. Op de Amerikaanse Harvard-universiteit zijn een paar bronstige beren op gegaan naar een remedie. En, guess what? Ze deden een ontdekking die het wereldnieuws haalde. Bij vrouwelijke muizen werd het TRPC2-gen verwijderd waardoor hun reukvermogen veranderde. Tot verbazing van de onderzoekers begonnen de dames zich gedragen als een stel matrozen dat na een maandelange excercitie in Bangkok van wal mag.

dulacSchootsveld
Normaal gesproken brengen vrouwtjesmuizen het grootste deel van de dag door met de verzorging van hun kleintjes. Maar de ‘behandelde’ moedermuizen verloren al snel interesse in hun kroost. Al twee dagen na de bevalling, begonnen ze te flirten zodra ze een mannetje in hun schootsveld kregen. ‘De resultaten waren ongelooflijk,’ zegt Catherine Dulac, een Harvard-prof die aan het hoofd stond van het onderzoek. ‘Niemand had verwacht dat een eenvoudige genetische mutatie ertoe kon leiden dat vrouwtjes zich als mannetjes gingen gedragen.’

fermonenplekFeromonen
Het onderzoek, dat is gepubliceerd in het Britse blad Nature, maakt duidelijk dat sexueel gedrag lang niet alleen door hormonen en hersenverschillen wordt bepaald: de hersenbedrading tussen mannetjes- en vrouwtjesmuizen is gelijk. Het belang van feromonen, lokstoffen die bij dieren sexueel gedrag veroorzaken, wordt daarentegen weer eens vet onderstreept. Feromonen (het woord feromoon stamt uit het Grieks en betekent ‘drager van opwinding’) zijn natuurlijke chemische stoffen die zowel door dieren als mensen worden afscheiden, bij ons door de zweetklieren. De rol van de reukloze feromonen is het overbrengen van een boodschap tussen individuen van dezelfde soort – vooral boodschappen met een sexuele lading. Bij dieren werken de lokstoffen sterker dan bij ons.

Mottenvrouwtje
Zo snuift een mottenmannetje op een afstand van anderhalve kilometer nog moeiteloos het feromoon van een mottenvrouwtje op. Hij gaat dan direct naar haar toe om haar te bevruchten. Dieren hebben het ook gemakkelijker dan wij: ze hebben een speciaal orgaan om feromonen te detecteren, het vomersonasale orgaan (VNO), ook bekend als het orgaan van Jacobson. Bij de menselijke embryo wordt dit vomeronasale kanaal nog wel aangelegd, maar na een aantal maanden verdwijnt het weer. Het orgaan is dus slechts rudimentair aanwezig en lijkt geen functie te hebben. Lijkt, want de wetenschappers zijn hier nog niet over uit. Het klassieke voorbeeld van de werking van feromonen is het gegeven dat vrouwen die veel tijd met elkaar door brengen (zussen, nonnen, kamergenoten) na verloop van tijd op hetzelfde moment ongesteld worden. Deze synchronisatie schijnt zelfs op te treden tussen een chimpansee en haar verzorgster.

Volg je neus
Of een ingreep in het vomeronasale kanaal bij mensen dezelfde resultaten zal laten zien, is nog onduidelijk. Daartoe zal eerst het vomeronasale kanaal, of wat er daar nog van over is, moeten worden gevonden. Het onderzoek wijst er wel op dat ook bij mensen feromonen een onderschatte rol kunnen spelen. Zo bleek vorig jaar uit een Zweeds onderzoek dat lesbiennes anders reageren op bepaalde menselijke geuren dan heteroseksuele vrouwen. Het leek erop dat de reactie in de hersenen van lesbische vrouwen meer overeenkomt met die van heteroseksuele mannen. Kortom, volg je neus en blijf ontdekken!