Vrolijke vaders krijgen vrolijke kinderen!

Is het een sterk staaltje WvW (Werkverschaffing voor Wetenschappers) of hebben we hier echt te maken met Groot Nieuws? ‘Vaders die tijdens de zwangerschap van hun partner depressief zijn, lopen een grotere kans een angstig of somber kind te krijgen,’ lazen we onlangs in de krant. Klopt dat wel?

Generatie R.
Onderzoekster Marijke van den Berg baseert haar gegevens op materiaal dat wordt verzameld binnen Generation R., de cohortstudie van het Erasmus Medisch Centrum onder bijna 10.000 Rotterdamse kinderen die geboren zijn vanaf 2002. In dit kader krijgen ouders vragenlijsten voorgelegd. Dat zal ongeveer zo gaan:

Is uw vrouw zwanger?
“Ja.”
Bent u depressief?
“Ja.”
Waarom?
“Het ligt aan mijn vrouw. En aan dat kind.”

Relatie tussen pre-natale depressie en psychische klachten kind
Afijn, de Grote Vraag is natuurlijk of er werkelijk een oorzakelijk verband kan worden bewezen tussen a. de zwangerschap en het optreden van een pre-natale depressie bij de aanstaande vader en b. de depressie van de vader en het ontstaan van psychische klachten bij het kind. Bewijs, daar wringt de schoen. Hoe toon je aan dat de klachten van het kind niet voortkomen uit tepelspeenverwarring, luidruchtige buren, koemelkallergie, een moeder-met-een-burnout, darmkrampen en/of een jaloers broertje/zusje?

Aardje naar zijn vaartje
Met andere woorden: als Van den Berg alle ruisfactoren uit haar gegevens weg zou filteren, blijft er geen beeld meer over. Eeuwen geleden vonden spitsvondige Hollanders het spreekwoord ‘een aardje naar zijn vaartje’ uit. Vrolijke vaders krijgen vrolijke kinderen! Depressieve vaders depressieve kinderen! Marijke, voor dit soort ‘conclusies’ hebben we toch geen onderzoek nodig?