‘Zeg Voorbeeldman, ik hoop dat je óók het goede voorbeeld geeft nu de ober met de rekening onderweg is,’ grijnst vriend Paul. ‘Ja,’ zegt vriend Fabian. ‘Wij zijn nog niet zo geëmancipeerd dat we erop staan om ons eigen eten te betalen. Dus ga je gang.’ Afgelopen vrijdagavond. Nadat ik aan het slot van het herendiner laat vallen dat Opzij mij tot kandidaat-Voorbeeldman heeft benoemd, moet ik het ontgelden bij mijn ‘zogenaamde’ vrienden.
Voorspelbaar
Het feministisch maandblad heeft gelijk: mannen zijn hopeloos voorspelbare wezens. Hebben we een keer iets leuks te vieren, is het gelijk afzeiken geblazen. ‘Je kunt niet alleen maar het voorbeeld geven door deuren op te houden voor feministische dames,’ doet vriend Jacques een duit in de zak. Als de serveerster de rekening presenteert, schuift hij de nota ostentatief in mijn richting. ‘Wist je dat deze man tot Voorbeeldman van Opzij is gekroond?’ vraagt vriend Toine aan de ravissante blondine. De serveerster kijkt me met priemende ogen aan, alsof ze door m’n kleren heen op zoek gaat naar een lichaamsonderdeel dat andere mannen tot voorbeeld kan strekken. ‘Huh? Nee,’ zegt ze. ‘Hoezo?’ Als het gelach is verstomd, merkt vriend Luc droogjes op: ‘Dat vroegen wij ons ook al af. Het schijnt dat hij goed met luiers overweg kan.’
Kamargurka
Er volgt weer een lachsalvo waarna mijn vrienden tegenstribbelend geld uit hun portemonnees peuteren. ‘Vooruit dan, voorbeeldman. We matsen je,’ bromt Paul. ‘Voorbeeldman, voorbeeldman,’ mijmert Luc. ‘Het klinkt wel heel campy, Kamargurka-achtig. Je moet er een concept omheen bouwen. ‘Voorbeeldman.nl!’ Paul heeft een ander idee. ‘Maak er een carnavalsnummer van.’ Hij neemt een slok French coffee en begint te zingen: ‘Zeg ken jij de Voorbeeldman, de Voorbeeldman, de Voorbeeldman…’ waarna de tafel uit volle borst meezingt: ‘Ja, wij kennen de Voorbeeldman!’ Paul veegt een sliert slagroom van zijn bovenlip en zegt: ‘Ha! Dat is weer eens wat anders dan mijn andere schlager, Schaamhaar in je scheerschuim.’
George Clooney
In een aanpalend café beloon ik de heren met een paar bieren voor hun creatieve oprispingen. Maar mijn hoop het woord Voorbeeldman te smoren in verse schuimkragen, blijkt ijdel. Ook in deze kroeg wordt het ‘Zeg, jij ken jij de voorbeeldman?’ aangeheven. Nu onderscheidt Luc zich door wildvreemde vrouwen aan te spreken en in mijn richting te dirigeren voor een nadere kennismaking. ‘Ik dacht altijd dat George Clooney de ultieme voorbeeldman was?’ zegt een voorbeeldige brunette. ‘Al lang passé,’ oordeel ik. Ze begint me uitgebreid te vertellen hoe de voorbeeldman van haar dromen eruit ziet – een ellenlange lijst met gedetailleerde wensen waar geen mens aan kan voldoen. Haar vriendin en mijn vrienden schuiven aan en er ontspint zich een levendig vrijdagavondgesprek over voorbeeldmannen én voorbeeldvrouwen. Op een haar na weten we alle emancipatie-problemen op te lossen – tot het licht aangaat en de verdoving plaats maakt voor de rauwe nacht. Op voorbeeldige wijze begeven wij ons tenslotte huiswaarts. Het ‘Zeg ken jij de Voorbeeldman?’ schalde dus nog lang na over de verstilde grachtenwater.
‘Kunt ú mij misschien vertellen wat het woord afspraak in Nederland betekent?’ Een verbijsterde stem van Hisham El-Hafez klinkt door de telefoon. De Syrische vader van Sara en Ammar moest gisteren van een journaliste vernemen dat hij zijn kinderen 