GroenLinks en de FNV zijn al een tijdje bezig met de actie om het betaalde vaderverlof te verruimen van de huidige twee dagen naar twee weken. Puike actie natuurlijk: duizenden vaders hebben hun handtekening gezet onder een petitie die vandaag aan minister Donner van Sociale Zaken wordt aangeboden. Verder heeft GroenLinks het initiatiefwetsvoorstel laten toetsen door de Raad van State. In het persbericht dat de partij vandaag verspreidt, wordt gesteld dat de Raad ‘geen belemmeringen’ ziet voor invoering van de wet. Kennelijk zijn de Groenen in hun enthousiasme hun leesvaardigheid enigszins kwijtgeraakt, want in haar advies maakt de Raad wel degelijk een aantal (terechte) kritische kanttekeningen.
Kosten
Zo vraagt de Raad zich af waarom alleen werkgevers voor de kosten zouden moeten opdraaien, zoals GroenLinks en de FNV voorstellen. Verder is de vergelijking van de situatie in Nederland ten opzichte van andere Europese landen niet compleet. En tenslotte vraagt de Raad aan GroenLinks om te motiveren waarom het nodig is betaald vaderverlof in te voeren naast de al bestaande regelingen (ouderschapsverlof, ouderschapsverlofkorting, levensloopregeling en CAO-afspraken). Kortom, alvorens de vlag uit te hangen, nog even het huiswerk overdoen, GroenLinks.
Een fles whisky en een waterpomptang. De attributen die hij op Vaderdag krijgt, zijn sinds jaar en dag dezelfde. In de commercie is het beeld van de vader ook weinig vernieuwend. Pa wordt neergezet als een grote sukkel. Maar is dat wel terecht? Jonge vaders vinden het tijd worden voor een nieuw vaderimago.
Ieder mens heeft recht op zijn onnozelheid natuurlijk, maar who the f*ck is Liesbeth Wytzes om in Elsevier haar vaderhaat te ventileren? Afgelopen Vaderdag stofte GroenLinks een 