10 weken verplicht vaderverlof?


Rond de geboorte krijgt je vrouw zestien weken zwangerschapsverlof. Tja, wij komen er bekaaid vanaf, met onze twee dagen kraamverlof. En dus riep loopbaancoach Vreneli Stadelmaier zaterdag in De Volkskrant op tot een wel Zeer Grondige Herziening van deze verlofregelingen. Ze stelt voor zowel vaders als moeders tien weken verlof te geven. ‘Vruchtbare vrouwen worden dan niet langer gediscrimineerd door werkgevers,’ aldus Stadelmaier. Gouden idee of losse flodder?

Groen Links-voorstel
Yes, wederom gooit iemand een steen in de vijver! Zo ongeveer een jaar nadat de flinke discussie werd gevoerd over het voorstel van Groen Links om het vaderverlof met twee weken te verlengen, oppert loopbaancoach Vreneli Stadelmaier van SheConsult om het vaderverlof met liefst negen weken en vijf dagen uit te breiden. Reden: Stadelmaier merkt in haar praktijk dat vrouwen in hun carrière worden belemmerd door zwangerschap en geboorte. Werkgevers zouden vrouwen in de vruchtbare leeftijd geen topposities gunnen omdat de kans groot is dat ze vroeg of laat kinderen krijgen en vervolgens voor een deeltijdbaantje kiezen.

Miezerig
Wat moeten wij hier nu van vinden? Discussie over het vaderverlof is natuurlijk altijd goed. In die miezerige twee verlofdagen die ons nu  zijn gegund, kunnen we net de afwas doen en ervoor zorgen dat de geboortekaarten de deur uitgaan. Voor een nadere kennismaking met dat wonder in de wieg is nauwelijks tijd. Het interessante aan de bijdrage van Stadelmaier is dat zij impliciet erkent dat vaders en moeders gelijkwaardig zijn – hulde! Vandaar haar idee om het verlof met je vrouw te delen – een principe dat in sommige Scandinavische landen al praktijk is, met name omdat het belang van betrokken vaderschap er breed wordt onderkend. In Noorwegen kunnen jonge ouders bijvoorbeeld kiezen tussen 54 weken verlof (80 procent doorbetaald) of 44 weken (100 procent doorbetaald). Moeders moeten de laatste drie weken voor de geboorte en de eerste zes weken na de geboorte opnemen. De rest van het verlof kunnen de ouders zelf verdelen waarbij vaders verplicht zijn minimaal zes weken op te nemen.

Twee keer nee
Stadelmaier houdt echter de hand aan de knip. Ze wil het zwangerschapsverlof van vrouwen met zes weken inkrimpen om zo geld vrij te maken voor het uitbreiding van het vaderverlof. Bovendien wil ze vaders verplichten na de geboorte tien weken verlof op te nemen. Twee keer nee, Frau Stadelmaier. Wij vaders willen graag meer verlof maar niet ten koste van het verlof van onze vrouwen, een verlof dat toch al niet overdreven royaal is. De EU stelt dat het zwangerschapsverlof voor vrouwen minimaal 14 weken moet zijn. Bovendien hebben we geen last van baarmoedernijd: we geven de jonge moeder graag de ruimte nog even te versmelten met het pasgeboren kind zonder haar het huis uit te hoeven werken om we zelf zo nodig een flesje afgekolfde melk moeten serveren.  En: we zitten ook niet te wachten op meer verplichtingen. Kortom, uw voorstel leent zich hooguit voor een amusante borreldiscussie maar wie nuchter blijft, schiet er gemakkelijk gaten in.

Belang betrokken vaderschap
Jazeker, uitbreiding van het vaderverlof verdient een voortdurende discussie. Maar niet op basis van de (twijfelachtige) stelling dat vrouwen tijdens hun vruchtbare leeftijd (van zeg 18 tot 45 jaar) worden gediscrimineerd op de arbeidsmarkt. Laten we het belang van betrokken vaderschap voor de ontwikkeling van kinderen centraal stellen. Juist dit belang was voor Scandinavische landen namelijk de aanleiding tot debatten over het stimuleren van de participatie van mannen bij de opvoeding. En dit belang was voor president Obama reden om afgelopen Vaderdag een vaderschapsprogramma te lanceren dat bol staat van de nieuwe initiatieven. Laten we discussiëren over de vele manieren waarop je mannen kunt stimuleren én inspireren verder gestalte te geven aan hun rol als vader. Flexibilisering van werktijden, betere communicatie en voorlichting, fiscale bonussen en ga zo maar door. Met een rammelend voorstel dat tegen de haren van vrouwen én mannen instrijkt, breng je discussie geen stap verder.

Vorige IkVader test de Peugeot 3008
Volgende Hotel op Aruba deelt babybonus uit

Ook interessant

De borsten van je vrouw worden vollen en ronder. Maar, mag je er nog wel aankomen? “Borsten- of billenman?”, werd aan Ruud Gullit gevraagd tijdens zijn eerste redactievergadering voor de personality glossy die een paar jaar geleden zijn naam mee kreeg. “Billen, definitely billen”, was zijn snelle antwoord. Facebook Twitter LinkedIn Print Email WhatsApp

Share

Onder de kop ‘Stop Tooske’s MoederMafia’ start IkVader een actie tegen het nieuwe AVRO-programma Help, ik word vader. In het programma, dat woensdag 3 augustus voor de tweede keer wordt uitgezonden, wordt een aanstaande vader aan een ‘test’ onderworpen. Hij moet gedurende een weekend twee wildvreemde kinderen verzorgen. Moeders beoordelen zijn prestaties.

Share

Worden mannen steeds vrouwelijker? Die vraag dringt zich deze week wel heel ernstig op. Het mannenvakblad Men’s Health deed een onderzoek waaruit blijkt dat mannen meer geld aan kleding en verzorgingsproducten besteed dan aan vrouwen. En tegelijkertijd vond deze week in Utrecht de eerste Nederlandse verkiezing tot ‘Huisman van het Jaar’ plaats. Wat is er in godsnaam aan de hand met de mannen van ons land? IkVader stuurde haar enige vrouwelijke reporter op onderzoek uit.

Share

Baby’s zijn misschien wel het laatste gat in de tv-markt… Maar, ook deze doelgroep wordt op zijn wenken bediend. Nou ja, een baby kijkt met grote ogen naar alles wat beweegt, dus het is niet al te moeilijk de kleinste kijkers visueel te bevredigen. Maar toch: ‘Baby TV’ wordt uiterst zorgvuldig gemaakt, zo verzoekt de Belgische zender Belgacom ons te geloven. Eind oktober brengt Belgacom het 24-uurskanaal ‘Baby TV’ op de buis en wel in het Nederlands.

Share

Is er een rijkere inspiratiebron dan het vaderschap? Stel deze vraag aan kunstenaar Joep Zander en hij schudt hartgrondig van nee. Dit weekend geeft deze Deventer kunstenaar een interactieve presentatie van zijn werk. Facebook Twitter LinkedIn Print Email WhatsApp

Share

Ook baby’s ontkomen niet langer aan de greep van Big Brother. Vanaf 2007 worden alle gegevens over pasgeboren baby’s meteen opgenomen in een Electronisch Kinddossier (EKD). Op dit moment worden de gegevens van de kinderen nog altijd op papier gezet.

Share