De Vijf Vuistregels van het Vaderschap


regels vaderschapBen net terug uit Bar Harbor, een havenplaatsje aan de Amerikaanse westkust, alwaar ik bij de kapper verzeilde en in een oude Men’s Health een leuk stuk over vaderschap aantrof. Kapper Ray, een goedmoedige baas die een paar jaar geleden nog een toer door Europa maakte en vooral aan ‘the Red Light District’ hitsige herinneringen had overgehouden, gaf me het stuk (dus) mee. Het artikel, geschreven door ‘stay-at-home dad’ (huisman) Brian Fortner, vat het vaderschap samen in vijf klinkende vuistregels. Hier gaan we…

regels niet huilen Regel 1. Er wordt niet gehuild. Nooit. Punt.
Goed punt, Brian. We worden allemaal moe van het onvrijwillig kijken naar dat tranentheater. ‘Er mag weleens gehuild worden,’ stelt Brian, ‘maar niet langer dan twintig seconden of minder.’ Als baby’s huilen, geef je ze wat ze nodig hebben: voeding of warmte. Als peuters huilen, zijn ze verveeld of verward. Kwestie van hun aandacht verleggen, stelt Brian. En vier- en vijfjarigen huilen alleen wanneer ze pijn hebben. Pleisters plakken dus.

Regel 2. Werk samen als een team.
Ook voor deze Amerikaanse huisman vormt de overload aan huishoudellende de schaduwzijde van het vaderschap. Zijn oplossing? Laat je kind meehelpen. Met het vouwen van de was, afdrogen van de vaat, opbergen van kleren in de kast. Jong geleerd, oud gedaan, aldus Brian.

regels no-helpingRegel 3. Schiet hen niet direct te hulp.
Een interessante tip. Impuls-beheersing, dat is waar het hier omdraait. Want, wat zegt jouw instinct zodra je ‘Pappa!’ hoort? Vermoedelijk: er op af! Brain adviseert eerst tot honderd te tellen, zodra je deze noodkreet waarneemt. Ga de krant lezen, werk je post bij, kortom, doe wat anders. In negen van de tien gevallen lost het probleem zichzelf op. En leert je kind zelfstandig worden.

regels shoppingRegel 4. Doe de boodschappen, maar niet voor je vrouw.
Wederom een oefening in Oostindische doofheid. Als jij met de autosleutels in de gang klaar staat, snelt je vrouw naar je toe met de vraag of je nog even een paar spullen kunt meenemen. Ze duwt je een lijstje in de hand waarop, doorgaans in onleesbaar handschrift, wat artikelen op gekrabbeld staan. En, als kun je het wél lezen, grote kans dat je toch met het verkeerde thuis komt. Tampons van het verkeerde merk, de verkeerde maat of allebei. Enzovoorts. Dus, doceert onze Brian, voorkom relationele ruzies door eenvoudig te stellen dat je niet voor haar uit shoppen gaat.

Regel 5. Blijf niet langer dan een kwartier in een winkel.
Speed-shopping, zo luidt het werkwoord van deze vuistregel. ‘Stay-at-home dad’ Brian vraagt zijn kinderen voordat ze gaan winkelen een lijstje te maken met wat zij denken dat er nodig is. Ze schrijven langzaam, dus de lijstjes blijven sowieso kort. En, meestal vergeten ze die lijstjes, dat is helemaal gemakkelijk. Nemen ze het lijstje wel mee, vertel dan duidelijk dat dit het enige is wat er wordt gekocht voor hen. Dus: dralen bij een rek met verleidelijke roze sieraden is uit den boze.

 

 

Vorige IkVader-test: is de nieuwe Volvo V70 de ideale gezinsauto?
Volgende Weg van Van Rhijn

Ook interessant

babyexpositie fotomuseum
Ja, ook een halve eeuw geleden waren wij vaders al erg betrokken bij het kroost, getuige deze foto uit 1961 van Walter Blum. Even een fles geven en multi-taskend bellen met de zaak… Deze plaat vormt een onderdeel van de uitgebreide expositie die het Nederlands Fotomuseum heeft ingericht rond het thema De Babyfoto. Deze online expositie geeft je vast een voorproef. En geinig: je kunt ook je eigen babyfoto’s uploaden.

Share

Erna Hooghiemstra, directeur van de Nederlandse Gezinsraad, debiteert over het algemeen rake standpunten. In haar uitingen in de media laat zij zich doorgaans kennen als een pleitbezorger van een grotere betrokkenheid van vaders in de opvoeding. Maar in de NRC van gisteren rijdt ze plots een scheve schaats. De krant vroeg haar te reageren op het onthullende onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau waaruit blijkt dat níet de (vermeende hoge) kosten er de oorzaak van zijn dat in Nederland zo weinig gebruik wordt gemaakt van kinderopvang – maar het feit dat moeder zo weinig vertrouwen hebben in de kwaliteit van de kinderopvang.

Share

De Beurs Blues slaan toe, alhier op de redactie. De achterwanden, de camouflagenetten, de tapijttegels – alles staat weer in de opslag. En nu rest het terugkijken… Vandaar dat we maar even een clipje in elkaar hebben gezet – een korte impressie van negen-maanden-beurseditie 2007! Facebook Twitter LinkedIn Print Email WhatsApp

Share

De grote dagbladen nemen het persbericht zo maar over. Met enige variatie in de koppen boven het artikel. Samengevat luidt het nieuws: ‘Vaders weigeren kinderalimentatie te betalen.’ Zielige vrouwen en kinderen (“gezinnen”) kunnen financieel niet meer rondkomen. Waarom veel vaders niet betalen? Nou daar gaat ie dan. Zonder claim op volledigheid.

 

Share

Met een uitgekiende PR-strategie presenteerde Patrick van Rhijn onlangs zijn autobiografische debuutroman Weg van Lila. Onderwerp: sexverslaafde muziekproducent wordt vader en voert na een scheiding een verbeten strijd om de zorg voor zijn kind. IkVader vroeg journalist Henk Riemersma, zelf een gescheiden vader, om het boek te lezen en te recenseren. Is hij helemaal weg van Van Rhijn? ‘Tweederde van het boek staat stijf van MTV jargon en slappe tegeltjes-voor-aan-de-muur-taal.’

Share

Alle vaders met zonen opgelet. Is het krijgen en grootbrengen van een zoon ooit raker bezongen dan in het nummer Me Boy van de drie Nederlandse rappers Yes-R, Ali B en Lange Frans? Deze drie Cool Daddies hebben de handen ineen geslagen om een prachtig nummer én deze ontroerende clip te maken, waarin de hoofdrollen zonder …

Share