‘De aanwezigheid van mannen bij de geboorte verhoogt het risico op een keizersnede, is slecht voor de relatie en kan zelfs mentale ziekten veroorzaken.’ Ja, waar meepuffen en een nat washandje al niet toe kan leiden. Deze krasse beweringen zijn afkomstig van krasse knar Michel Odent, een 79-jarige Britse gynaecoloog. Een interessante visie, mister Odent. Verklaart u zich eens nader? Wie deze vraag aan Odent voorlegt, krijgt hoogstens gestotter als antwoord. De brave bejaarde presteert het namelijk om zijn boude uitspraken louter op zijn eigen waarnemingen te baseren. Onderzoek? Neu, daar doet hij op zijn leeftijd niet meer aan. Intussen papagaaien de media elkaar gretig na.
Nagalmeffect
‘Vader bij geboorte schaadt moeder en kind!’ kopte het AD. ‘Graag geen mannen bij bevalling,’ kraaide de onnozele Ladies Club in De Telegraaf. Odent zal in zijn nopjes zijn met het wereldwijde nagalmeffect van zijn woorden. In een interview met de Engelse krant The Observer, dat verscheen op 18 oktober, gooide hij de knuppel in het papagaaienhok. ‘In de ideale geboorteomgeving is geen man aanwezig,’ sprak de arts. Dat deze wijsheid ietwat in tegenspraak is met het feit dat hij zelf, als man, honderden bevallingen leidde, zij hem vergeven op zijn bijna-tachtigste.
Gespannen
De dokter orakelt lustig verder. ‘De aanwezigheid van mannen tijdens de weeën leidt tot een verhoging van het adrenaline-niveau bij de vrouw. Dat maakt haar gespannen en remt de productie van oxytocine af, een hormoon dat vitaal is bij de geboorte. Als de afgifte van dit hormoon wordt geblokkeerd, heeft zij minder effectieve contracties en dan verloopt de bevalling moeilijker. Omdat er een man aanwezig is, duren de weeën langer en zijn ze pijnlijker.’
Industrialisatie
Dat (aanstaande) vaders tegenwoordig vrijwel allemaal aanwezig bij de geboorte zijn, komt door de ‘industrialisatie van de geboorte,’ meldt Odent in het interview. Omdat steeds meer vrouwen ervoor kiezen te bevallen in het ziekenhuis, willen ze iemand meenemen om hen te ondersteunen.’ Een onzinnige gedachtenkronkel. Odent gaat er kennelijk vanuit dat mannen, wanneer de bevalling thuis plaats vindt, zichzelf even achter het behang plakken. In Nederland bevalt ongeveer eenderde van de vrouwen thuis terwijl 96 procent van de vaders de bevalling meemaakt, zo bleek uit eerder onderzoek van IkVader.
Vroedvrouw
Vroeger was het inderdaad zo dat aanstaande vaders zich niet vertoonden in de verloskamer. Die ruimte was het heiligdom van vrouwen. Er waren zussen, nichten, tantes, buurvrouwen, vriendinnen en een ‘wijze vrouw’, de vroêmoer oftewel de vroedvrouw. Als aanstaande vader bleef je niet mokkend buiten staan. Je sjouwde met water, sleepte takken naar de hut om de haard brandend te houden en haalde de dokter of een geestelijke erbij als het moest. Mannen hadden volkomen vrede met deze situatie. Ze zouden zich uiterst ongemakkelijk hebben gevoeld om hun vrouw halfnaakt te zien schreeuwen in het bijzijn van allerlei andere vrouwen.
Vitale rol
Vanaf halverwege de vorige eeuw kregen vaders geleidelijk meer terrein in de verloskamer. Vooral het in 1965 verschenen boek Husband-Coached Childbirth zette de deur open. Hierin betoogt de 1998 overleden Amerikaanse verloskundige Robert Bradley dat vaders juist een vitale rol spelen bij de emotionele ondersteuning van hun vrouw en bovendien dat het van groot belang is dat zij in staat worden gesteld zich te hechten aan hun kind. Bradley’s visie wordt door talrijke onderzoeken ondersteund. Vrouwen die bevielen in aanwezigheid van hun man rapporteren meer tevredenheid over het verloop van de bevalling dan vrouwen die zonder echtgenoot of vriend hun kind ter wereld brachten. De ervaring was ‘intenser’, ze voelden zich minder gestressd en vonden het prettig vaak te worden aangeraakt door hun man. Ook het kunnen delen van de ervaring is voor vrouwen belangrijk. Mannen zelf beschrijven het aanwezig zijn bij de bevalling in meerderheid als één van de meest indrukwekkende ervaringen van hun leven.
Gehakt
Kortom, mister Odent, waar heeft u het over? Over niets dus, maar helaas is Odent voorlopig niet van plan zijn mond te houden. Deze maand houdt hij een lezing op een verloskundigencongres in Manchester – deze spreekbeurt was voor The Observer de aanleiding Odent te interviewen. Gelukkig is onze collega Duncan Fisher, van de Engelse vadersite Dad Info, daar present. ‘Odent heeft het bij het verkeerde eind. Hij baseert zijn stelling niet op bewijs,’ aldus Fisher. Wij hebben er alle vertrouwen in dat Fisher gehakt zal maken van Odent.
Aanstaande vader?
Ben jij een aanstaande vader? Trek je dan niets van de mediaberichten aan en laat je deze ervaring niet ontnemen!
Weinig huishoudelijke klusjes brengen zoveel testosteron in de vaderlijke aderen als het blad blazen. Zodra de vaten bokbier weer aan de tap worden geslagen, mag hij weer uit de schuur. En onder het voorwendsel dat je de tuin gaat aanharken, scheur je door de tuin met het gevoel alsof er een Yamaha WR 450 F 2-trac 2005 onder je gat zit. Onze verbijstering was dan ook mega toen we vernamen dat ene David Mol, een Groen Links-raadslid te Amersfoort, de bladblazer wil verbieden. Er wordt geklaagd over geluidsoverlast, stelt hij op zijn 
Volgens kristallenbolkijkers wordt het dè gezinstrend van 2007: 
Het is mag dan smoorheet zijn geweest, gelukkig vinden ware wetenschappers altijd een moment voor baanbrekend onderzoek. Zo hebben geleerden aan de universiteit van Washington eindelijk bewijs geleverd voor iets wat wij vaders al lang weten: moeders vinden dat de poepluier van hun eigen baby niet stinkt! 